Κρίσεις πανικού με συστημική ματιά

Κρίσεις πανικού με συστημική ματιά

Συμπτώματα

Βάσει των διαγνωστικών κριτηρίων του εγχειριδίου DSM–IV της Αμερικανικής Ψυχιατρικής
Εταιρείας οι κρίσεις πανικού εκδηλώνονται με τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • Ταχυκαρδία – αύξηση καρδιακού παλμού
  • Εφίδρωση
  • Τρέμουλο
  • Αίσθημα δύσπνοιας (λαχανιάσματος) ή ασφυξίας
  • Πόνο στο στήθος
  • Ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση (πόνο ή σφίξιμο στο στομάχι)
  • Ζάλη, ίλιγγος (αστάθεια) και τάση προς λιποθυμία
  • Αίσθημα έξαψης (ζέστης) ή ρίγους
  • Παραισθησίες (μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα)
  • Φόβο απώλειας ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας
  • Φόβο θανάτου
  • Αποπραγματοποίηση, όπου χάνεται η αίσθηση της πραγματικότητας/του αληθινού
    και αναπτύσσεται μία αίσθηση ότι ο κόσμος (άνθρωποι και συνθήκες) είναι
    περίεργος.
  • Αποπροσωποποίηση, όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ως παρατηρητές του εαυτού
    τους και ότι ο εαυτός τους δεν είναι πραγματικός.

Τα συμπτώματα αυτά συνοδεύονται συνήθως από σκέψεις όπως: «τρελαίνομαι», «χάνω το
μυαλό μου», «δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου» ή «θα πεθάνω».

Τι είναι οι κρίσεις πανικού;

Οι κρίσεις πανικού δεν αποτελούν ασθένεια. Δεν είμαστε ασθενείς και ο πανικός έχει λόγο
που υπάρχει. Κρίσεις πανικού μπορούν να συμβούν στον καθένα από μας. Εμφανίζονται
συνήθως σε περιόδους μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης και ενδέχεται να
πυροδοτηθούν από πληθώρα ζητημάτων όπως θέματα υγείας, δυσκολίες στη συντροφική
σχέση ή σε διαπροσωπικές σχέσεις με φίλους, έναν επικείμενο γάμο, τη γέννηση παιδιών,
την αποχώρηση των παιδιών από την οικογενειακή εστία, ένα επερχόμενο διαζύγιο, μία
μετακόμιση, την αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος ή ανεργία κ.α.
Η εμφάνισή τους προβληματίζει λιγότερο όταν κάποιος συνειδητοποιεί ότι διανύει μία
στρεσογόνο περίοδο, σε σχέση με τις κρίσεις οι οποίες παρουσιάζονται ξαφνικά σε στιγμές
ξεκούρασης, χαλάρωσης ή και στον ύπνο, όπου το σώμα ξεσπάει και αποβάλει τη
συσσωρευμένη ένταση.

Πως βοηθάει η συστημική ψυχοθεραπεία

Όταν δε μιλάει το στόμα, μιλάει το σώμα. Ο πανικός βρίσκεται εκεί για να μας θυμίσει ότι
είναι ανάγκη να κοιτάξουμε τι «κρύβεται» πίσω από αυτόν. Να «ακούσουμε» και να
«αγκαλιάσουμε» εκείνα τα κομμάτια του εαυτού μας που επιμελώς τοποθετήσαμε στο
περιθώριο και που τώρα μας στέλνουν σήματα μέσω της κρίσης ώστε να αναγνωρίσουμε
την ύπαρξή τους και την ανάγκη τους να τοποθετηθούν (ή επανατοποθετηθούν) στη θέση
τους.
Η συστημική προσέγγιση βοηθάει ώστε κατανοήσουμε ότι τα συμπτώματα που μας κάνουν
να υποφέρουμε τόσο, παραδόξως δεν φαίνεται να θέλουν το κακό μας. Παρά το γεγονός
ότι τα συναισθήματα που συνοδεύουν την κρίση πανικού είναι δύσκολα (άγχος, αγωνία,
φόβος), εμφανίζονται στη ζωή μας ώστε να μας υπενθυμίσουν πως χρειάζεται να
φροντίσουμε περισσότερο τον εαυτό μας λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες μας.
Μέσω της ψυχοθεραπείας, γίνεται μία προσπάθεια να αλλάξουμε την άποψή μας σχετικά
με τα συμπτώματα και τα αντιμετωπίζουμε ως συμμάχους που εμπεριέχουν πολύτιμες
πληροφορίες. Να εντοπίσουμε τα κρυμμένα, ή όχι και τόσο, μηνύματα και να τα
αποκωδικοποιήσουμε, ώστε να κατανοήσουμε τους λόγους εμφάνισης των κρίσεων
πανικού. Ο θεραπευόμενος αφηγείται την προσωπική του ιστορία, αναγνωρίζει τη θέση
που έχει στην οικογένεια καταγωγής του, τους ρόλους που του δόθηκαν και συνδέει το
παρελθόν με το παρόν κατανοώντας τον τρόπο που λειτουργεί στην καθημερινότητα και τη
ζωή του. Με τον τρόπο αυτό καλείται να προβεί σε διαφορετικές αναγνώσεις των
συνθηκών ζωής του, να καταλήξει στα προσωπικά του συμπεράσματα και να πάρει τις δικές
του αποφάσεις ζωής.